Dobrodošli u parohijsku crkvu Svetog Marlibina kratki vodič

 

Crkva Svetog Marlibina je mesto aktivnog i angažovanog hrišćanskog svedoka koja se nalazi u samom centru
Londona. Sa istorijom koja se prožima unazad 900 godina, mi koji bogoslužimo ovde nastavljamo da držimo
službu Bogu koja je dugo bila obnavljana sa muzičkim i liturgijskim odlikama, kako bi služili i raznolikom
narodu koji se ovde nalazi.

 

Više od 30 godina, Ckrva Svetog Marlibina, samo par metara od Harli Strita, je bila pionir hrišćanskog lečenja.
Takođe, kao i dom internacionalnog i visoko poštovanog Centra za Lečenje i Savetovanje – Sveti Marlibin,
nudi jeftine usluge analitičke psihoterapije i duhovnog vođstva; Kripta Svetog Marlibina je takođe i dom
inovativne NHS doktorske operacije u Zdrastvenom Centru Sv. Marlibina. Naš rad je poboljšan održavanjem
bliskih veza sa medicinskim fakultetom Rojal Koledž, kao i snabdevanje kapele u Londonskoj Klinici i bolnici
Kralja Edvarda VII.

 

Sveti Marlibin u sklopu ima i Ckrvu Mladih, koju popunjavaju naše dve škole: Engleska škola, istaknuta
akademija, nacionalna učiteljska škola i matematički centar, i Engleska škola za decu ometenu u razvoju,
besplatnu specijalnu školu koja radi sa učenicima sa govornim, jezičkim i komunikacionim tegobama
srednjoškolskog uzrasta. Pored naše dve škole, Crkva ima blisku saradnju sa Kraljevskom Muzičkom
Akademijom i Vestminsterskim Univerzitetom, pružajući kapelarske usluge oboma, kao i Regenstkom
Univerzitetu.

 

Kao parohijska crkva u Eparhiji londonskoj, mi delimo viziju ckrve za ovaj svetski grad koji je hrišćanski
orijentisan i gledamo na bolje. Uz Božiju milost, težimo da budemo samopouzdaniji u pripovedi i životu o
Gospelu Isusa Hrista, saosećajniji u služenju drugih sa Božijom ljubavlju i kreativniji u doticanju novih ljudi i
mesta u ime moći Svetog Duha.

 

Izgradnja crkve je prvi put zamišljena 1770. godine. Dobilo se mesto u Padington Stritu i nacrte je pripremio
Sir Vilijam Čejmbers, kraljev arhitekta, ali su planovi napušteni i posed se iskoristio za groblje. 1810-11e
godine, sadašnje mesto je osigurano i namenjeno da zgrada bude još jedna Kapela Spokojstva, pod okriljem
obližnje Parohijske Crkve.

 

Nacrti su pripremljeni od strane Tomasa Hardvika, učenika Sir-a Vilijama Čejmbersa, a kamen temeljac je
položen 5og jula 1813. Kasnije, odlučeno je da se zgrada uveća i da postane Parohijska Crkva; sadašnji toranj
je podignut, prednji deo proširen i gigantsko stepenište sa korintskim stubovima sagrađeno. Takođe, kripta se
proširila ispod cele crkve, sa značajnim katakombama ispod zapadnog krila.

 

Katakombe su zabarikidirane 1853, a sredinom 1980-ih, kovčezi su uklonjeni iz kripte i premešteni na
Brukvodsko groblje u Sariju, a kripta je pretvorena u današnji Centar za Lečenje i Savetovanje, sakramentsku
kapelu, jerusalemsku kapelu i NHS Marlibinski Zdrastveni Centar.

 

Sadašnja parohijska crkva, otvorena februara 1817, je četvrta znana parohijska crkva koja je služila ovu
parohiju.

 

Prva, podignuta negde u ranom 12-om veku, posvećena Svetom Jovanu Evangelisti, bila je parohijska crkva
plemića Tajburna i Lisona (Lilstoun); nalazila se u, šta je sada, Oksford Stritu, na mestu blizu Stratford Plejsa.
Smatra se da je dvorište Stratford Plejsa groblje prve parohijske crkve.

 

Do 1400-e, Sveti Jovan je propao bez mogućnosti popravka i demoliran je; nova parohijska crkva je sagrađena
naspram Tajburn Menor Hausa (danas stanište krila Vojvotkinje od Devonšira londonske klinike). Mesto ove
parohijske crkve (i njenog naslednika) je danas Stara Crkvena Memorijalna Bašta na severnom delu Marlibin
Haj Strita. Frensis Bejkon se ovde venčao 11. maja 1606.

 

1740-e, nova parohijska crkva je sagrađena na istom mestu i ovde možete naći sahranjenog jednog od
osnivača Metodizma, Čarlsa Veslija, kao i ostale članove njegove porodice. On je komemorisan obeliskom.
Ovde je takođe i Lord Bajron kršten, a Lord Nelson išao na službu, a trećeg maja 1803. je doveo svoju kćerku
sa Lejdi Hamilton (koja je takođe udata ovde) da se krsti. Ova parohijska crkva povezivana je sa mnogim
slavnim ličnostima i enterijer je korišten od strane Vilijama Hogarta za čuvene slike “Marriage of the
Rake”(Venčanje Rejkovo) u svojoj zbirci “Rake’s Progress” (Rekjov Progres). Neke od mnogih memorijala koje su
krasile crkvene zidove, uključujući i memorijal peharniku Ane od Danske i kraljice Henrijete Marije, mogu se
videti i danas na stepeništu parohijske crkve, gde su prenete kad je stara crkva srušena (zbog oštećenja tokom
Drugog svetskog rata) 1949. Neki drugi ljudi povezivani sa crkvom: Džejms Fig, Džejms Gibs, Edmond Hojl,
Džon Risbrak, Džon Alen, Džejms Ferugson, Alan Remzi, Stiven Storas, vojvode od Portlanda i Karolina
Vatson.

 

Današnja parohijska crkva je izgrađena (po ceni od oko 80,000 funti) bez rimskog renesansnog stila fresaka;
one su dodate 1884. od strane Tomasa Harisa. Originalna pozicija oltara je bila gde je sada hor, odmah ispod
krsta na plafonu. Oltar (gde se Robert Broning venčao Elizabetom Baret 1846.) se može videti i u Kapeli Svete
Familije. Iznad je okačena slika Svete Familije donirana novoj parohijskoj crkvi od strane Bendžamina Vesta,
PRA (1738-1820).

 

Parohijska crkva može da primi 3,000 ljudi, a iznad današnje galerije se nalazi sekundarna galerija (čiji se
ostaci mogu videti sa obe strane orgulja), okružena je sa tri strane crkve.

 

Sadašnje orgulje, jedne od boljih instrumenata u celoj državi, je napravio Riger Orgelbau iz Austrije i
poručena je jula 1987; bila je zajednočki poduhvat parohijske crkve i obližnje Kraljevske Muzičke Akademije.
Cevi orgulja, koje se mogu videti na kraju prvog sprata galerije, pripadaju pređašnjim instrumentima.
Čarls Dikens i njegova porodica su živeli u komšiluku parohijske crkve u Devonšir Teras. On je doveo svog
sina ovde na krštenje a ceremonija je opisana u njegovom romanu „Dombi i sin“.

 

Šteta pretprljena bombardovanjem u Drugom svetskom ratu obuhvatila je vitraž i Džordžijski krov. Delovi
uništenih prozora su sačuvani i postavljeni nazad u prozore koje vidite danas.

 

Fini kristali od lustera su premešteni ovde 1968. iz stare Odborne komore u Gradskoj skupštini Sv. Marlibina,
kad se opština Sv. Marlibina spojila sa ostalim metropolskim delovima Midlseksa formirajući grad
Vestminster.

 

Velika kolekcija memorijala krasi zidove parohijske crkve; mnoge od njih su pripadali kolonijalnim
administratorima, guvernerima i članovima Istočno-indijske kompanije.

 

Parohijska crkva Svetog Marlibina je oduvek čuvala lepu muzičku tradiciju i danas postoji profesionalni hor
od deset glasova, kojeg vode Direktor muzike, Asistent direktora muzike i Orguljaški stipendista. Sir Džon
Stejner je napisao njegov oratorijum „Raspeće“ za hor 1886. godine, a delo je izvođeno do dana današnjeg.
Brauning Soba, koja komemorise venčanje pesnika Roberta Brauninga i Elizabete Baret 12. septembra 1864,
ima miraž doniran od strane Brauning Udruženja Vinipeg. Dva mesingana bareljefa koja su pripadala
pesnicima se mogu takođe naći u prostoriji.

 

Lepa apsida, sa klupama od mahagonije i podijumom za hor, zajedno sa pozlaćenim engleskim baroknim
stilom datiraju još od sredine 1880-ih, a dizajnirane su od strane Tomasa Harris. Radovi su počeli 1884. i
kamen temeljac je položen od strane gospođe Gledstoun, koji se može videti na spoljnim zidovima apside.
Dekoraciju apse je uradio Edvard Armitidž, RA; njegov dekorativni nacrt uključivao je i murale između
velkih prozora u nivou galerije, ali su oni prefarbani 1940-ih.

 

Hrišćansko mesto bogosluženja je služilo svojoj svrsi u centru Londona već 900 godina. Svaka londonska
parohijska crkva severno od Oksford Strita, istočno do Edgvar Rouda i zapadno do Klivlend Strita, je
osnovana od strane rektora i upravnika ove parohije. 2016- e, Heritidž Loteri Fond nagradio je parohijsku
crkvu sa sumom od 4 miliona funti da potpomogne ambicioznom programu održavanja crkve, proširivanja
kripte, kao i da se priča Sv. Marlibina pročuje od sela do metropole. Sveti Marlibin, u ime Božije Milosti,
nastavlja svoj rad u menjanju života i oblikovanju zajednice.